Aktivniji život - bolje zdravlje

Fizički aktivni adolescenti su potvrdili značajno bolji kvalitet života vezan za zdravlje, dok su njihovi neaktivni vršnjaci zabeležili slabije rezultate na istoj skali koja meri kvalitet života, izjavili su australijski istraživači.

Najaktivnija deca tokom petogodišnjeg perioda zabeležila su najbolje ukupne, fizičke i društvene rezultate indeksa kvaliteta života koji se koristi u pedijatriji (P=0,04 do P=0,0001). Suprotno tome, deca koja najviše ,,gledaju u ekran’’ imala su mnogo slabije ukupne, fizičke, psihosocijalne, emocionalne i školske rezultate. 

Ova otkrića mogu da posluže kao vodič u razvoju akcija koje promovišu dobrobit među adolescentima, piše dr Pol Mičel (Paul Mitchell) sa Univerziteta u Sidneju sa koautorima u onlajn časopisu Pedijatrija. ,,Ova otkrića ponovo u prvi plan stavljaju potrebu za politikom i akcijama u oblasti javnog zdravlja koje promovišu manje gledanja u ekran u slobodno vreme a više fizičke aktivnosti, što može da ima povoljan uticaj ne samo na telesnu težinu i fizičku formu već i na opštu dobrobit tokom adolescencije i kasnije’’, zaključuju autori. 

Dobro je poznato da fizička aktivnost povoljno utiče na krvni pritisak i telesnu masnoću. Suprotno tome, sedentarni način života je povezan sa gojaznošću u detinjstvu i određenim psihosocijalnim problemima, kao što su nasilničko ponašanje, pišu autori u uvodu članka. Odnosu između fizičkih i sedentarnih aktivnosti u pogledu zdravstvenog statusa među adolescentima nije posvećeno dovoljno pažnje u medicinskoj literaturi. Mičel i kolege su istraživali veliki broj školske dece u 12. godini a zatim u 17. godini. 

Inicijalno istraživanje obuhvatilo je 2.353 učenika prosečne starosti 12,7 godina. Kontrolno istraživanje je obuhvatilo 1.216 učenika iz prvog istraživanja, koji su imali između 17 i 18 godina. Istraživači su odabrali i dodatnih 475 učenika za ovo kontrolno istraživanje. Učenici su popunjavali upitnike koji su podrazumevali informacije o različitim fizičkim i sedentarnim aktivnostima, uključujući vrste aktivnosti i vreme provedeno u tim aktivnostima. 

U drugom istraživanju posle pet godina, učenici su takođe popunili pedijatrijski upitnik o kvalitetu života. Ova forma upitnika zahteva od ispitanika da odgovore na svako pitanje koristeći skalu od 1 do 5, koju su istraživači potom pretvorili u skalu od 0 do 100, pri čemu veći broj poena označava bolji kvalitet života. 
Ukupno gledano, učenici od 17 do 18 godina u proseku su dnevno provodili 2,1 sat u fizičkoj i 3,3 sata u sedentarnoj aktivnosti. Auori su podelili ispitanike u tri grupe po fizičkoj i sedentarnoj aktivnosti. Za fizičku aktivnost, grupe su se kretale od 1.21 do 2.57 sati dnevno, a vreme provedeno u sedentarnim aktivnostima bilo je u rasponu od 2.50 do 3.93 sati dnevno. 

Poredeći trećinu ispitanika sa najviše fizičke aktivnosti i trećinu sa najmanje fizičke aktivnosti, autori su utvrdili prosečnu razliku od 3.15 među rezultatima pedijatrijskog upitnika (P=0,004), 5.80 na fizičkoj skali (P<0,001) i 4.18 na socijalnoj podskali (P=0,001). Ostali rezultati se nisu značajno razlikovali. Duže vreme provedeno u fizičkoj aktivnosti na otvorenom dovelo je do veće razlike u rezultatima. 

Povećana sedentarna aktivnost povezana je sa značajnim razlikama na sve tri skale i na svim osim na socijalnoj podskali pedijatrijskog upitnika o kvalitetu života, pri čemu je najveća razlika uočena kod poređenja ukupnih rezultata (P=0,001) a najmanja kod funkcionisanja u školi (P=0,02). Ona trećina ispitanika sa najviše vremena provedenog pred ekranom u poređenju sa trećinom sa najmanje imala je znatno slabije rezultate u sledećim oblastima: ukupna skala (razlika od 6.34 poena), fizička skala (razlika od 4.86 poena), psihosocijalna skala (razlika od 7.09 poena) i emocionalna podskala (razlika od 8.33 poena). Poređenje rezultata za specifične sedentarne aktivnosti (televizija, video igre, kompjuteri i domaći zadaci) dovelo je do značajnih razlika kod većine skala i podskala. 

Autori su istakli da je ova studija imala nekoliko ograničavajućih faktora: oslanjanje na popunjavanje upitnika, nedostatak informacija o kvalitetu života iz perioda inicijalnog istraživanja i gubitak oko 50 odsto ispitanika između dva perioda ispitivanja. 

(Izvor: B92 Foto:Dreams Time)